“Geen begrip voor voorbarige en lichtzinnige vakbondsacties”
Voka West-Vlaanderen over de vakbondsacties tegen de aanpassingen in de overheidspensioenen
13 januari 2025
De staking in het onderwijs, bij het openbaar vervoer en bij tal van andere overheidsdiensten treft tienduizenden mensen. Ook ondernemingen ondervinden vandaag hinder en dat brengt schade toe aan de hele economie. Voka - Kamer van Koophandel West-Vlaanderen vindt de vakbondsacties van vandaag voorbarig, onverantwoord en lichtzinnig.
“Het begrip voor deze acties is zero. De vakbonden grijpen heel erg snel naar het stakingswapen. Ze protesteren tegen intenties en plannen, en niet tegen definitieve maatregelen als ze het hebben over de pensioenhervormingen. Staken zou het ultieme drukkingsmiddel moeten zijn, en geen actiemiddel dat lichtzinnig wordt bovengehaald. Wat zal er gebeuren als de vakbonden bij elk plan, studie of voornemen het land dreigen plat te leggen?”, zegt Bert Mons, gedelegeerd bestuurder van Voka West-Vlaanderen.
Wie rekent op het openbaar vervoer om zich naar het werk te begeven, moet zich op een andere manier behelpen. Thuiswerk is lang niet voor iedereen een optie: meer dan de helft van de werkende mensen voert een job uit die niet van thuis kan gebeuren. Veel ouders met schoolgaande kinderen zijn dan weer genoodzaakt om thuis te werken, opvang te regelen of om een dag vakantie op te nemen. Ook onze luchthaven ondervindt grote hinder wat onze internationale reputatie zeker niet ten goede komt.
Voka West-Vlaanderen beklemtoont nog eens dat onze economie en vooral onze industrie in zwaar weer zitten.
“Onze bedrijven hebben het echt zeer moeilijk door de afnemende vraag, de hoogoplopende loonkosten en energieprijzen, en de administratieve lasten. De vakbonden voeren nu elke dertiende dag van de maand actie tegen mogelijke maatregelen van een nieuwe Arizonaregering die er nog niet is. De vakbonden moeten goed beseffen dat ze daar mee de situatie in onze bedrijven nog meer bemoeilijken en verergeren. Zo zullen we onze bedrijven en onze welvaart niet redden, integendeel”, besluit Bert Mons.